تويت
شعر القدس لنزار قباني و ترجمته الفارسية
«من در همه جا ممنوعم... پس... مرا در همه جا می خوانند...!» شاید هیج جمله ای " نزار قبانی" را بهتر از این جمله که از خودش است،وصف نکند.نزار قبانی فقط یک شاعر نبود بلکه فریاد مردم بود،فریادی که پایه های عرش ستمگران و استعمارگران را به لرزه درآورد و حتی تبعید و تهدید هم نتوانست انرا خاموش کند.
شعری که در ادامه خواهید خواند از این شاعر سوری است وبه نظر من یکی از زیباترین اشعاریست که در مورد قدس سروده شده است.
القدس ای قدس!
بکیت... حتی انتهت الدموع /چندان گریستم که اشکهایم خشکید
صلیت... حتی ذابت الشموع/ چندان نیایش کردم که شمع ها آب شد
رکعت... حتی ملّني الرکوع/ چندان به رکوع رفتم که طاقتی در من نماند
سألت عن محمد، فیک.../ در تو،از محمد پرسیدم...
و عن یسوع.../ و از مسیح...
یاقدس یا مدینة تفوح أنبیاء/ ای شهری که بوی پیامبران می دهی
یا أقصر الدروب بین الأرض و السماء/ ای کوتاهترین پل میان زمین و آسمان
یا قدس یا منارة الشرائع /ای قدس ای مناره آیینها
یا طفلة جمیلة محروقة الأصابع/ ای دخترک زیبای انگشت سوخته
حزینة عیناک، یا مدینة البتول/ چشمانت غمبار است ای شهر زهرای بتول
یا واحة ظلیلة مر بها الرسول / ای سایه سار سبزی که بر آن گذر کرده است رسول
حزینة حجارة الشوارع /غمگین است سنگهای خیابانهایت
حزینة مآذن الجوامع / و گلدسته های مساجدت
یاقدس! یا جمیلة تلتف بالسواد ای قدس!/ ای زیبایی که سیاهی دربرش گرفته است
من یقرع الأجراس فی کنیسة القیامة؟ / کیست که ناقوسها را در کلیسای"قیامت" به صدا درآورد؟
صبیحة الآحاد.../ در صبح هر یکشنبه...
من یحمل الألعاب للأولاد ؟ / کیست که برای بچه ها اسباب بازی بیاورد؟
فی لیلة المیلاد.../ در شب عید...
یا قدس یا مدینة الأحزان/ ای قدس ای شهر اندوه
یا دمعة کبیرة تجول فی الأجفان / ای اشک درخشانی که در چشمها حدقه زده ای
من یوقف العدوان؟ / کیست که تجاوز دشمن را از تو دور کند؟
علیک یا لؤلؤة الأدیان / ای مروارید آیین ها
من یغسل الدماء عن حجارة الجدران؟ / کیست که دیوارهایت را از خون پاک کند؟
من ینقذ الإنجیل؟ / کیست که انجیل را نجات دهد؟
من ینقذ القرآن؟/ کیست که قرآن را نجات دهد؟
من ینقذ المسیح ممن قتلوا المسیح؟ / کیست که مسیح را از دست قاتلانش نجات دهد؟
من ینقذ الإنسان؟/ کیست که انسان را نجات دهد؟
یاقدس... یا مدینتی/ ای قدس... ای شهر من
یا قدس... یا حبیبتی/ ای دوست...
غدا ً... غدا ً... سیزهر اللیمون / فردا... فردا... درخت لیمو شکوفه می زند
وتفرح السنابل الخضراء والزیتون/ وسنبل های سبز و زیتون شاد خواهند شد
وتضحک العیون... / وچشمها هم شادمان خواهند شد...
وترجع الحمائم المهاجرة / وکبوتران مهاجر باز خواهند گشت
الی السقوف الطاهرة/ به بام های پاک تو
ویرجع الأطفال یلعبون/ بچه ها دوباره برای بازی خواهند آمد
ویلتقی الأباء والبنون/ وپدران و پسران به هم می رسند
علی رباک الزاهرة / در تپه های سرسبزت
یا بلدی / ای وطنم
یا بلد السلام والزیتون/ ای سرزمین صلح و زیتون
ترجمة: محمد باقر اسدی
http://learnguide.blogspot.com
