إعـــــــلان

تقليص

للاشتراك في (قناة العلم والإيمان): واتساب - يوتيوب

شاهد أكثر
شاهد أقل

سفارشات امير مومنان علي (ع) به كميل

تقليص
X
  •  
  • تصفية - فلترة
  • الوقت
  • عرض
إلغاء تحديد الكل
مشاركات جديدة

  • سفارشات امير مومنان علي (ع) به كميل

    سفارشات امير مومنان علي (عليه السلام) به كميل با اختصار


    * اي كميل: هر روز نام خدا را ببر، و بگو توان و نيروئي جز به خدا نيست، و بر خدا توكّل كن، و ما را ياد كن و نام ما را ببر و بر ما درود فرست، و آن را گرد خويش و آنچه مورد توجه و مراقبت توست بگردان (يعني به اطراف خود و متعلقات خود بخوان يا پس از خواندن بدمد) كه از شرّ آن روز انشاءالله در امان خواهي ماند.

    اي كميل: رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) را خداوند تربيت كرد و ادب آموخت، و آن گرامي مرا پرورش داد و ادب آموخت، و من مومنان را تربيت مي كنم و پرورش مي دهم، و آداب را به بزرگان و گراميان به ميراث مي دهم.

    اي كميل: هيچ علمي نيست جز آنكه من آنرا مي گشايم، و هيچ سرّي نيست مگر آنكه حضرت قائم (عليه السلام) آن را خاتمه مي دهد.

    اي كميل: «ذريّهُ بعضها من بعض و الله سميع عليم1» (اهل بيت و سلسله امامت) نسل و فرزنداني هستند كه برخي از آنان از برخي ديگر منشعب شده اند، و خداوند شنواي داناست.

    اي كميل: جز از ما (دين و علم و حديث) مگير تا از ما باشي.

    اي كميل: هيچ حركت و جنبشي نيست مگر آنكه در آن به شناخت و آگاهي نيازمندي.

    اي كميل: وقتي غذا مي خوري نام خدا را ذكر كن كه با اسم او هيچ مرضي زيان نمي رساند و در نام او شفاي هر رنجي است.

    اي كميل: اطعام كن و به ديگران بخوران و بر آن بخل مورز كه تو چيزي از روزي مردم را نمي دهي، و خداوند با اين كار پاداش ترا بزرگ مي سازد. اخلاقت را بر او نيكو گردان و با همنشينت گشاده روئي كن، و خدمتكارت را متهّم مكن.

    اي كميل: وقتي غذا مي خوري خوردن را طولاني كن تا كسي كه با توست بهره كامل برد، و غير تو از آن روزي خورد.

    اي كميل: وقتي غذايت را به پايان بردي خدا را بر آنچه روزي تو فرموده سپاس و ستايش گو، و در اين كار صداي خويش بلند كن تا غير تو نيز حمد خدا كند و به جهت آن اجر و پاداش تو بزرگ مي شود.

    اي كميل: معده ات را از غذا سنگين مكن و در آن براي آب جائي و براي هوا راه آمد و شدي باقي بگذار، و از طعام دست باز ندار جز آنكه هنوز اشتهاي آن داشته باشي، اگر چنين كني آن غذا بر تو گوارا خواهد بود كه سلامتي بدن از كم خوردن و كم آشاميدن است.

    اي كميل: بركت در مال كسي است كه زكات بپردازد، و به مومنان ياري و مواسات كند، و به خويشان و بستكان صله و احسان نمايد.

    اي كميل: به اقوام و خويشان مومن خود بيش از آنچه به ساير مومنان (غير فاميل) عطا مي كني بده، و نسبت به آنان مهربان تر و عطوفتر باش، و به مستمندان صدقه بده.

    اي كميل: هيچ در خواست كننده اي را بي بهره برمگردان هر چند به نصف حبّه انگور يا نصف دانه خرمايي باشد، كه صدقه نزد خداي متعال مي بالد و رشد مي كند.

    اي كميل: نيكوترين زيور مومن فروتني است، و زيبائي او در پاكدامني و عفّت ورزيدن، و شرف او فهم و دانائي (يا فقاهت و بصيرت در دين)، و سربلندي او ترك حرفهاي بيهوده و ياوه است.

    اي كميل: در هر صنفي گروهي برتر از گروهي ديگرند، مبادا با افراد پست آنان بگو مگو كني هرچند به تو ناروا گفته باشد، و بردباري كن و از آنان باش كه خداوند در توصيفشان فرموده است: «و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاماً 2 – وقتي نادانان با ايشان گفتگو كنند در پاسخ سلامي مي گويند».

    اي كميل: در همه حال حق بگو، و با پرهيزكاران دوستي و از فاسقان دوري كن، و از منافقان كناره بگير، و با خائنان معاشرت مكن.

    اي كميل: درب خانه ستمگران را مكوب كه با آنان بجوشي و همراهشان كسب و كار كني، و مبادا آنان را تعظيم و احترام نمائي و در مجالس آنان به صورتي كه خدا را بر تو خشمگين سازد حضور يابي، و اگر به حضور نزد آنان ناچار شدي پيوسته ياد خدا كن و بر او توكّل نما و از شرارتهايشان به خدا پناه ببر، و از آنان چشم بپوش، و در دل مخالف كردارشان باش، و با صداي بلند تعظيم و احترام به خدا را ابراز كن كه به آنان بشنواني، كه تو به جهت آن تاييد مي شوي و از شرّ آنان در امان مي ماني.

    اي كميل: محبوبترين فرمانبرداري بندگان خدا پس از پذيرش و اعتراف به او و اولياء او كوشش در پاكدامني، و بردباري، و صبر و پايداري است.

    اي كميل: تنگدستي خود را به مردم ابراز مكن، و با عزّت و آبرومندي جهت نيل به ثواب الهي بر فقر و درويشي خود صبر كن.

    اي كميل: اشكالي ندارد كه رازت را به برادرت بگوئي؛ و برادر تو كيست؟ آنكه در سختي ترا وانمي گذارد، و هنگام (وقوع) جنايت (برتو) از ياري كوتاهي نمي كند (يا: اگر به گناه و جنايتي مبتلا شوي از ياري تو براي نجات از آن و زاهنمائي تو كوتاهي نمي كند)، و ترا وانمي گذارد تا تو نيازت را از او بخواهي (يعني پيش از آنكه تو اظهار كني و از او بخواهي در احسان به تو و رفع حوائج تو مي كوشد)، و ترا با امورت رها نمي كند تا تو او را بياگاهاني (يعني خود به امور تو توجّه دارد و از گرفتاري هاي تو جويا مي شود) و اگر امور تو كژي داشته باشد به اصلاح و درستي آن اقدام مي كند.

    اي كميل: مومن آيينه مومن است، زيرا در او مي نگرد و دقت مي كند و كمبودش را برطرف و وضعش را نيكو مي سازد.

    اي كميل: مومنان برادرانند، و نزد هر برادر چيزي ارزشمندتر از برادرش نيست (يعني چيزي را بر او ترجيح نمي دهد و از او دريغ نمي كند).

    اي كميل: اگر برادرت را دوست نداشته باشي برادرش نيستي، مومن آن است كه گفتار ما را بگويد، و كسي از آن تخلف ورزد از ما كوتاهي ورزيده، و آنكه از ما كوتاهي ورزد به ما ملحق نمي شود، و كسي كه با ما نباشد در درك اسفل جهنّم خواهد بود.

    اي كميل: هر دلتنگي آه مي كشد و در دل خويش ابراز مي كند، و هر كس از ما نزد تو درددلي نمايد كه از تو بخواهد آن را پوشيده داري مبادا آن را آشكار سازي كه براي تو در ابراز آن توبه اي (پذيرفته) نيست، و اگر توبه اي نباشد سرانجام دوزخ است.

    اي كميل: منتشر كردن سرّ آل محمّد (صلوات الله عليهم) پذيرفته نيست، و كسي بر آن تحمّل و بردباري نمي تواند، آنچه (آن گراميان) فرموده اند جز به مومني موفق بازگو مكن.

    اي كميل: در هر سختي بگو: «لا حول و لا قوّه الاّ بالله – توان و نيروئي جز به (خواست و نيروي) الهي نيست» از آن در امان مي ماني، و در هر نعمتي بگو «الحمدلِلّه – ستايش خداي را» افزايش مي يابي، و هنگامي كه روزي بر تو تاخير كرد استغفار كن و از خدا آمرزش بخواه خدا بر تو گشايش مي دهد.

    اي كميل: با ولايت ما از شركت در مال و فرزندت رهايي جو.

    اي كميل: براستي كه آن (ايمان) به دو گونه هميشگي و پايدار، و امانتي و ناپايدار است؛ بر حذر باش كه از امانت داران ناپايدار نباشي، و ايمان سزاوار استقرار و پايداري مي شود وقتي كه هماره بر راه روشني گام زني كه ترا منحرف نسازد و از طريق آشكار باز ندارد (يعني استقرار و پايداري ايمان با پرهيزكاري و ترك گناهان تحقّق مي يابد).

    اي كميل: در هيچ فريضه و واجبي اجازه ترك كردن، و در هيچ نافله و مستحبّي شدّت و فشاري براي انجام دادن نيست.

    اي كميل: گناهان تو بيش از نيكيهاي توست، و غفلت تو بيش از ذكر و يادآوري تو، و نعمتهاي الهي بر تو بيش از عمل توست.

    اي كميل: هرگز از نعمتهايي كه خدا به تو داده و سلامت و عافيتي كه به تو عطا كرده خالي نيستي، پس تو نيز از ستايش و ثناگويي و تسبيح و تقديس و سپاسگزاري و ياد كردن او در هر حالي خالي مباش.

    اي كميل: از آنان مباش كه خداوند مي فرمايد: » نسوا الله فانساهم انفسهم 3 – خدا را فراموش كردند پس خداوند آنان را نسبت به خودشان به فراموشي افكند»، و آنان را به فسق منسوب داشت كه: «آنان فاسقانند».

    اي كميل: اين مهم نيست كه نماز مي خواني و روزه مي گيري و صدقه مي دهي، مهم آن است كه نماز با دلي پاك و كرداري پسنديده نزد خدا و با خشوع و فروتني درست باشد، و بنگر در چه و بر چه نماز مي خواني اگر (آنها) از راه صحيح و حلال نباشد (نماز) پذيرفته نيست.

    اي كميل: زبان از دل برمي آورد و بيرون مي كشد، و دل با غذا مي پايد، در غذائي كه به دل و بدنت مي دهي بنگر، اگر حلال نباشد خداوند تسبيح و شكر تو را نمي پذيرد.

    اي كميل: درياب و بدان كه ما نپرداختن امانت هيچ آفريده اي را اجازه نمي دهيم، هر كسي از من در اين مورد جوازي روايت كند خلاف گفته و گناه كرده و كيفر دروغش آتش است، سوگند ياد مي كنم كه از رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) ساعتي پيش از رحلتش شنيدم كه سه بار به من فرمود: اي ابوالحسن امانت را بپردازد به نيكوكار و تبهكار، چه زياد و چه كم، حتّي نخ و سوزن را. (يعني امانتداري از حقوق انسان بر انسان است هرچند كافر باشد).

    اي كميل: جنگ و جهادي جايز نيست مگر همراه امام عادل، و غنيمتي جايز نيست مگر از جانب امام فاضل.

    اي كميل: اگر پيامبري ظهور نمي كرد و در زمين مومني پرهيزكار وجود داشت هر آينه در دعوت به سوي خدا خطاكار يا درستكار مي بود؟ بلكه به خدا سوگند خطا كار مي بود تا خدا او را براي اين كار تعيين و اهليت و شايستگي آن را به او عطا كند.

    اي كميل: دين از آنِ خداست، و خداوند از كسي قيام به امر دين را نمي پذيرد مگر آنكه رسول يا نبيّ يا وصيّ باشد.

    اي كميل: (آن مقام) نبوّت و رسالت و امامت است، و بعد از آن جز دوستان پيروي كننده يا كوردلان بدعتگزار نخواهند بود، «اِنَّما يتقبّل الله من المتّقين4 – خداوند فقط از پرهيزكاران مي پذيرد».

    اي كميل: خداوند؛ بزرگوار، بردبار، با عظمت، مهربان است، ما را به اخلاق خويش رهنمون شد و فرمان داد آن را فرا گيريم و مردم را بر آن سوق دهيم، و ما بدون تخلّف آنها را ادا كرديم، و بدور از نفاق گسيل داشتيم، و بي تكذيب و انكار تصديق نموديم، و بي شكّ و ريب پذيرفتيم.

    اي كميل: به خدا سوگند تملّق و چاپلوسي نمي كنم تا فرمانم ببرند و اطاعتم كنند، و وعده (مال و مقام به كسي) نمي دهم كه نافرماني نكنند، و به اراذل و فرومايگان عرب روي آور نيستم تا اميرالمومنين گردم و به اين نام خوانده شوم.

    اي كميل: كسي كه بهره مند شده به دنيايي فاني و گذرا بهره مند شده، و ما به آخرتي پايدار و برقرار كامياب مي شويم.

    اي كميل: هر يك از اين دو به سوي آخرت مي رود، و آنچه ما به آن رغبت داريم رضاي الهي و مقامات بلند بهشتي است كه خداوند به كسي كه پرهيزكار باشد مي بخشد.

    اي كميل: هركس ساكن بهشت نشود او را به عذاب دردناك و خواري پايدار بشارت ده.

    اي كميل: من خداي را بر توفيق او و در همه حال مي ستايم، هر وقت خواستي برخيز.



    ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

    1- سوره آل عمران آيه 34.

    2- سوره فرقان آيه 64.

    3- سوره حشر آيه 19.

    4- سوره مائده آيه 27.

    كتاب نصايح آيت الله مشكيني

المحتوى السابق تم حفظه تلقائيا. استعادة أو إلغاء.
حفظ-تلقائي
x

رجاء ادخل الستة أرقام أو الحروف الظاهرة في الصورة.

صورة التسجيل تحديث الصورة

اقرأ في منتديات يا حسين

تقليص

لا توجد نتائج تلبي هذه المعايير.

يعمل...
X